De Shazer (1984), grondlegger van de oplossingsgericht therapie, sprak niet
meer over ‘weerstand’, maar over de samenwerking tussen cliënt en
behandelaar. Hij ging ervan uit dat cliënten competent zijn om erachter te
komen wat ze willen en nodig hebben, en voldoende bekwaam zijn om aan te
geven wat er binnen een samenwerkingsrelatie werkt. Bij oplossingsgerichte
behandelingen wordt gezocht naar manieren om de motivatie te vergroten door
nauw aan te sluiten bij het doel en de visie van de cliënt.
De Shazer heeft daarom samen met enkele collega’s de weerstand letterlijk
vermoord en in zijn achtertuin begraven. ‘We buried resistance in my back yard
under the tulip patch in keeping with traditions developed in murder mysteries.
If one looks hard, one can see a weathered tombstone saying: “Here lies
Resistance. He was a good and useful fellow in his youth. R.I.P. 1978.”
In: Suicidepreventie. Bouwen aan hoop. den Haan & Bannink, 2019
Comments