Hornstra et al. (2010) deden onderzoek naar de invloed van negatieve denkbeelden van leraren onder 30 leerkrachten en 307 leerlingen. Ze onderzochten de houding van de leerkracht ten opzichte van dyslexie en de effecten van deze houding op de verwachtingen die de leerkracht had van de kinderen. Ook keken zij naar het effect van negatieve denkbeelden op de schoolprestaties van dyslectische kinderen in vergelijking met leerlingen zonder leerproblemen. Uit dit onderzoek bleek dat leerkrachten de groep kinderen met dyslexie vaak onbewust bevooroordeeld benaderen, waardoor de prestaties van deze kinderen zich op deze verwachtingen afstemden en achterbleven in vergelijking met kinderen zonder dyslexie.
Een ander voorbeeld geven Rosenthal en Jacobson (1968) met het ‘Pygmalion effect’. Zij stelden dat leerkrachten kinderen van wie veel wordt verwacht, met andere woorden over wie positieve denkbeelden bestaan, anders behandelen dan andere kinderen. Alle kinderen in een basisschoolklas in Californië werden aan het begin van het schooljaar getest op hun IQ. De leerkrachten zagen de scores niet. Hen werd verteld dat ongeveer 20 procent van de kinderen, at random (willekeurig) gekozen uit de klas, het aanstaande jaar een grote intellectuele ‘spurt’ zou maken. Zij zouden veel beter presteren dan de andere kinderen in de klas. De namen van de kinderen die excellent zouden presteren werden aan de leerkrachten verteld. Aan het einde van het schooljaar werden de kinderen weer getest met dezelfde IQ-test. Het bleek dat alle kinderen vooruit waren gegaan, maar de kinderen die de ‘spurt’ zouden maken en van wie de naam bekend was bij de leerkracht, waren in verhouding meer vooruitgegaan. De verwachtingen van de leerkracht beïnvloeden dus de vooruitgang van kinderen.
Uit: Beterweters, Bannink & den Haan, 2016
Commentaires