Uit het proefschrift van Roy J.E.M. Raymann (2013) blijkt het volgende: Om goed in slaap te komen en in slaap te blijven, moeten zowel het lichaam en de geest tot rust kunnen komen. Een lichaamsproces dat parallel loopt aan de overgang tussen slaap en waken is de variatie in kerntemperatuur (de temperatuur in het lichaam). Gedurende de nacht is de kerntemperatuur lager dan overdag. De temperatuur van de huid laat het tegengestelde patroon zien: warmer gedurende de nacht, en kouder overdag. Uit literatuur was al bekend dat slaap gekoppeld is aan het verloop van de kerntemperatuur, maar het was Van Someren die in 2000 stelde dat vooral de huidtemperatuur van invloed is op de neuronale activiteit van slaapregulerende hersengebieden. De bevindingen in dit proefschrift laten zien dat een minimale wijziging van de huidtemperatuur inderdaad een groot positief effect op slaap kan hebben. Lichte huidverwarming van de extremiteiten (handen/ voeten) versnelt het inslaapproces, verdiept de slaap en vermindert de vigilantie bij ouderen met slaapklachten, ondanks de sterk verminderde temperatuurperceptie in vergelijking met jongeren.
O.a. Van Someren EJW, Raymann RJEM, Drosopoulos S, Collins S, Vis R, van Krevelen G, den Haan R, Schneijdenberg W, Swaab DF (2002). Effects of body temperature manipulation on pulse wave amplitude and sleeponzet latency. Sleep 25: A128.
Комментарии