Ingrijpende negatieve levensgebeurtenissen kunnen een bedreiging voor de zingeving vormen. Bijvoorbeeld het verlies van een dierbare, het afnemen van de zelfredzaamheid door gezondheidsproblemen, of het verlies van werk. De droom die men voor ogen had valt soms in duigen en kan het leven volledig op zijn kop zetten. Het besef dat het leven eindig is kan daarbij een belangrijke rol spelen. Het ontbreken van zinvolle doelen gaat vaak gepaard met verlies van hoop (Snyder, 1992). Door een ingrijpende gebeurtenis kan de weg naar het doel belemmerd worden en zijn mensen geneigd om te zoeken naar een betekenis van de gebeurtenis en de gevolgen ervan (‘Waarom gebeurt mij dit?’). Dit begint in eerste instantie met een eerste interpretatie van de gebeurtenis. Hierna gaan mensen toch weer op zoek om zingeving te vinden. Herman (1993) beschreef een vergelijkbaar proces van herstel na het meemaken van een schokkende gebeurtenis aan de hand van een aantal stappen. Een schokkende gebeurtenis brengt in eerste instantie een idee van verlies van controle met zich mee. De eerste stap naar herstel is weer zeggenschap over het leven krijgen. Herstel hangt samen met het terugkrijgen van het idee van macht en controle, en zich weer verbonden voelen met anderen. Mensen moeten daarbij zelf de drijvende kracht achter het eigen herstel zijn.
Bolmeijer (2007) stelde in zijn boek ‘De verhalen die wij leven’ een aantal helpende vragen in het kader van life-review als (narratieve) behandelmethodiek voor psychische problemen van ouderen:
• Kan je een aantal verliezen noemen in je leven?
• Hoe bent je hiermee omgegaan?
• Wat heeft je geholpen om verlies te verwerken?
• Hoe heb je deze periode overleefd?
• Hoe ben je eruit gekomen?
• Hoe heeft deze periode je gevormd en wat heb je, achteraf gezien, geleerd?
• Waar kun je -achteraf gezien- toch dankbaar voor zijn?
Comments