Over herstel

Herstel gaat over het (leren) leven met psychische

klachten, beperking of kwetsbaarheid, waarbij de mogelijkheden en sterke kanten

centraal staan (in tegenstelling tot de onmogelijkheden van de beperking, aandoening

of kwetsbaarheid). Herstellen is volgens de auteurs een individueel proces waarbij het

(weer) functioneren in sociale rollen (bijvoorbeeld als (groot)ouder, werknemer) een

belangrijk streven is. Hierdoor is herstellen goed mogelijk ook indien de psychische

aandoening of beperking niet geheel verdwijnt. Het is tevens belangrijk om te noemen

dat cliënten zich niet langer definiëren in relatie tot de zorg, maar in relatie tot het

eigen leven: de zorg dient bij dat leven aan te sluiten en niet andersom.

De processen en elementen die bij dit herstelproces nodig zijn, zijn vrije ruimte hebben

om eigen keuzes te maken en nieuwe mogelijkheden te vinden; betekenis geven aan

problemen, gebeurtenissen in het eigen leven, de relaties en de manier waarop dit heeft

geleid tot de huidige situatie; met een focus op perspectief en hoop, en het hervinden

van grip op het eigen leven.

Dröes en Plooy (2010) noemden enkele kenmerken van behandelaars om cliënten te

ondersteunen bij hun herstel. De behandelaar:

 heeft een attitude van hoop en optimisme;

 is aandachtig aanwezig;

 gebruikt zijn professionele referentiekader op een terughoudende en

bescheiden wijze;

 maakt ruimte voor, ondersteunt het maken van, en sluit aan bij het verhaal

van de cliënt;

 herkent en stimuleert het benutten van de eigen kracht van de cliënt

(empowerment) , zowel individueel als collectief;

 erkent, benut en stimuleert de ontwikkeling van ervaringskennis van de

cliënt;

 erkent, benut en stimuleert de ondersteuning van de cliënt door belangrijke

anderen;

 is gericht op het verlichten van lijden en het vergroten van de eigen

regie/autonomie.

In: Suicidepreventie. Bouwen aan hoop. (den Haan & Bannink, 2019)