Constantino et al. (2011) stellen dat verwachtingen van patiënten van invloed zijn op hun motivatie en het succes van een behandeling beïnvloeden. In het begin van de behandeling is het belangrijk die verwachtingen uit te spreken en samen realistische, haalbare doelen te formuleren. Deze dienen gedurende de behandeling met regelmaat geëvalueerd (en indien nodig) bijgesteld te worden. Het is wenselijk om een concreet en realistisch einddoel met een aantal vaste evaluatiemomenten af te spreken, om te voorkomen dat er te lang wordt doorgegaan met een aanpak die niet werkt: vooruitgang bepaalt de voortgang.
Een patiënt: ‘Evalueer ongeveer om de tien weken de behandeling met een andere hulpverlener (dus niet de behandelaar die jij normaal gesproken hebt). Het is namelijk moeilijk om de minpunten tegen je eigen behandelaar te vertellen. In deze evaluatie kan de patiënt bespreken hoe hij de therapie vindt gaan: de plus- en minpunten. Deze evaluatie kunnen ze meenemen in de teambespreking, zodat ze goed kunnen kijken naar wat de patiënt verteld heeft, en daarop inspelen.’
Uit: beterweters, Bannink & den Haan, 2016
Comments